ไทยธรรมที่ถวายในกฐิน

ไทยธรรม คือ เครื่องที่ใช้เป็นบริขารสำหรับถวายเป็นบริวารของกฐิน  ในครั้งพุทธกาล ไม่ปรากฏว่ามีผู้รู้บางท่านมุ่งประโยชน์พระวินัยโดยตรง  จึงนำแต่ผ้าไปถวายเท่านั้น เมื่อเสร็จแล้วจึงไปจัดการฉลองกาลท่านภายหลัง แต่บัดนี้เป็นที่นิยมกันทั่วไปว่าการทอดถวายกฐิน จะต้องมีบริวารบริขารด้วย จะมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับศรัทธาของผู้ถวาย หรือบางทีก็เป็นปัจจัย เพื่อที่จะได้นำไปก่อสร้างซ่อมแซมให้พอแก่การใช้ประโยชน์

บริขารมีดังนี้

-          ผ้าไตร

-          ผ้าหม่พระพุทธรูปที่เป็นพระประธานและพระสาวก

-          บาตรพร้อมด้วยถลกฝาและเชิง

-          เข็ม ด้าย มีดโกน หินลับมีด กระบอกกรองน้ำ (ธัมการก)

-          พัดรอง

-          ผ้าห่มนอน

-          สำรับคาวหวาน

-          น้ำเย็น น้ำร้อน

-          กระโถน

-          เทียนสำหรับจุดสวดปาติโมกข์ตลอดปี 25 เล่ม ถ้าปีใดมีเดือน 8 สองหนใช้ 26 เล่ม

-          หมอน

-          มุ่ง

-          เสื่อหรือพรม

-          ยาบำบัดโรค

-          เครื่องเหล็ก  เช่น เลื่อย ขวาน สิ่ว กบ ค้อน

ส่วนพระคู่สวด และพระอันดับจะจัดถวายอย่างไร ก็ไม่มีกำหนดตามแต่ศรัทธาจะถวาย เมื่อนิยมว่ามีบริขารเป็นบริวารแล้วนั้น ก็มีทั้งส่วนที่เป็นลหุภัณฑ์ ทั้งส่วนที่เป็นครุภัณฑ์ ส่วนลหุภัณฑ์นั้นไม่มีปัญหายุ่งยากอะไร เพราะมีพระบรมพุทธานุญาตให้สงฆ์แจกกันได้ เมื่อสงฆ์แจกไปแล้วก็ตกเป็นของบุคคลไปตามจำนวน ส่วนครุภัณฑ์นั้นมีปัญหามากเพราะมีพระวินัยห้ามไว้ไม่ให้แจกกัน (เป็นอวิชชิยฺสล สละแจกไม่ได้  อเวภงฺคิย แจกไม่ได้)  แม้แจกไปแล้วก็ไม่เป็นอันแจก ถ้าขืนแจกก็เป็นอาบัติมีโทษแก่ทัน

จากหนังสือ  กฐิน วัดป่าเจริญราชธรรมาราม  รวบรวมและเรียบเรียงโดย :  วีรนนฺโท ภิกขุ